DOCS Folgen

Anna was altijd al anders dan anderen. Toch duurde het jaren voor ze vastliep en zich liet onderzoeken. Hoe verandert je leven als je op volwassen leeftijd ontdekt wat je hebt en wie je bent? Wat zijn de voordelen van een label? En hoe verschilt ons beeld van een stoornis met hoe het werkelijk voelt in je hoofd? Maker: Anna Dijk Techniek: Arno Peters Eindredactie: Jair Stein Deze productie is mede tot stand gekomen door het Hendrik de Vriesstipendium van de Gemeente Groningen. DOCS is de documentaire-podcast van de publieke omroep onder eindredactie van NTR en VPRO. Presentatie: Mina Etemad. Meer informatie: www.2doc.nl/docs.

Veelzijdig surrealist Louis Lehmann (1920-2012) is bijna tien jaar dood en daar nog altijd tegen. Hij kon alles - maar alleen op zijn eigen manier. Louis was danser, tekenaar, vertaler, recensent, musicus, componist en bovendien internationaal erkend scheepsarcheoloog. Maar het meest beroemd is hij als dichter. Al voor de oorlog gold Lehmann als aanstormend poëet en wonderkind, bejubeld door Menno ter Braak en Hendrik Marsman. Zelf vond Louis daar niks bijzonders aan. Zijn verzen kwamen vanzelf, kostten geen enkele moeite. Maar één ding kon Louis niet: ergens in passen, ergens bij horen. Al wou hij dat zo graag, het lukte hem niet. Zijn ongemak bij mensen, vooroorlogse manier van praten, unieke denksprongen, onvermogen om te liegen en zijn onverslaanbare eruditie zaten in de weg. Zelf zag hij zijn dichterschap als grote sta-in-de-weg voor een echte baan, die hij inderdaad nooit kreeg. Mensen die dat wel lukte, waren voor hem grote tovenaars die hij benijdde. Het zat Lehmann zo hoog dat hij tenslotte zelfs geen dichter meer wilde heten. In de podcast 'De Perfecte Amateur' spreekt documentairemaker Marten Minkema met weduwe Alida Beekhuis, biograaf Jaap van der Bent, pianist Guus Janssen, bewonderaar Pieter Mulder en laat hij archiefmateriaal horen van Wim Noordhoek in gesprek met Lehmann. En veel muziek, want muziek was voor Louis de hoogste van alle kunsten.  maker Marten Minkema, montage Berry Kamer, eindredactie Anton de Goede. Wilt u reageren? docs@vpro.nl of docs@ntr.nl

Hendrik Gommer heeft een hunebed gebouwd, achter zijn huis. Een half jaar deed hij erover, maar nu ziet het er uit als een grafkamer voor de eeuwigheid. Toen Gommer, die promoveerde op de evolutie van het recht, voor de zestiende keer geen vaste aanstelling kreeg op de universiteit, besloot hij zich op eigen houtje te storten op de megalithische bouwwerken van 7000 jaar geleden. Aldoende groeide een verbondenheid met de hunebedbouwers van weleer, en meer nog dan op de universiteit kreeg hij zicht op de herkomst van recht en religie en de wortels van onze huidige beschaving. Maker Mathijs Deen, eindredactie Anton de Goede, eindmix Berry Kamer