DOCS Folgen

Het lijkt zo verdomde makkelijk: een gebogen buis met drie ventielen, meer is het niet. En toch is de trompet een berucht instrument, dat zich nauwelijks laat temmen. Om van de een naar de andere hoge noot te komen gaat het om minieme veranderingen in de opening van de lippen, soms minder dan een tiende van een millimeter. Tegelijk is er een grote stoot lucht nodig om die noot mogelijk te maken. En dus ligt het falen om de hoek. Bovendien klinkt het schelle geluid van een trompet overal doorheen. “Zelfs een dove kan het horen.” Trompetspel vergt daarom vooral durf. Nooit in paniek schieten, zelfs niet na een foutje. Toeslaan op het juiste moment. Niet voor niets staan de trompettisten op het conservatorium bekend als de ‘Bokito-afdeling’. Trompettist Frank van der Poel raakte overspannen van de druk om altijd maximaal te presteren. En zat een paar jaar nogal depressief thuis. Uiteindelijk ontdekte hij dat er alleen een maximale inspanning op de trompet geleverd kon worden met een maximale ontspanning. Even afstand nemen, een wandelingetje, een kopje koffie, doet dan vaak wonderen. Eric Vloeimans deed dat al van nature. Hij was aanvankelijk helemaal niet zo talentvol. “Ik kwam met hakken over de sloot door de toelating van het conservatorium, na eerst een keer te zijn afgewezen.” Hij heeft zich nooit ingelaten met het mannetjesputters-wereld van de trompettisten maar vooral naar zijn kenmerkende geluid gezocht. De meeste trompettisten is dit niet gegeven. Ze blijven dag in dag uit door oefenen. Maar de trompet daagt hen uit. Amateur-trompettist Bart van Zutphen: “Het is zo’n weerbarstig ding. Je oefent soms weken en komt totaal niet vooruit. En dan opeens is er die dag, kadootjesdag, dat alles lukt. Dat je de sterren van de hemel speelt. Dat je elke noot raakt. Voor die kadootjesdag doe ik het.” Voor de documentaire ‘Het martelinstrument’ sprak radiomaker Jan Maarten Deurvorst met vele amateurs en professionele trompettisten over de aantrekkingskracht van de trompet en de pijnlijke pogingen om het gedroomde geluid uit het instrument te krijgen.

Radio Doc is hét documentaireprogramma van Radio 1. Met iedere week een kort én een langer verhaal over onderwerpen die mensen in Nederland bezighouden.

Op een dag vindt radiomaker Joyce de Badts een etuitje met de eerste brieven van haar opa aan haar oma. Ze zijn geschreven in de jaren vijftig en roepen het beeld op van een eenvoudige boerenzoon die smoorverliefd is op zijn meisje. Maar het etui bevat ook andere brieven. Het zijn brieven van een andere man, die in niets lijkt op de opa van Joyce. Toch zijn ze geschreven in dezelfde periode. Welke keuze maakte haar oma? En wat waren de gevolgen? Een familieverhaal over de kantelpunten in ons leven.